Τετάρτη 27 Ιουλίου 2016

Στο ΥΨΟΣ του γονάτου...

...Ακόμα και ιντερνετικά, να απαγγειάσω, θέλω.
Ασσύλληπτες για τον μέτριο, ανθρώπινο νου, οι κατά κόσμον ειδήσεις.
Κακός χειριστής, δείχνει να κρατά τιμόνι, δε θα κρατήσει για πολύ.
Θα καταστρέψει, ότι ο ίδιος, με πονηρία, έχτισε, κι ότι ο Καλός, του επιτρέψει.
Υπομονή, κουράγιο και δύναμη!

Αν ήταν άλλη εποχή, ίσως να έγραφα το ένα βιβλίο της ζωής μου, με βάση το τριήμερο στην Τήνο, το πιο θρησκευτικό νησί της Ελλάδος, βάση της ζωής μου, κι όχι των γνώσεών μου.

Ο τίτλος του θα ήταν, σταθερά:

"Στο Ύψος του γονάτου"

Δε με κάλυψε ποτέ, τίποτα περισσότερο απ' αυτόν τον τίτλο!

Ατέλειωτες σελίδες, έχει γράψει νοερά το μυαλό μου, από προχθές που άκουσα αυτήν την πρόταση, που με "αναστάτωσε" εσωτερικά και σωματικά και έψαχνα όρθια, όμως, να βρω το νόημά της, κι ότι αυτή συνεπαγόταν, την συγκεκριμένη στιγμή.

Απ' ότι φαίνεται, δε θα μπορέσει να γραφτεί αυτό το βιβλίο.

Ατυχήσαμε... να δοξαστούμε... σ' αυτή τη ζωή, και σε ποιον, άλλωστε, να δοξαστείς;
Δείξε μου μερικούς Αγγέλους, εν τη γη, να σου πω, αν, τελικά, ατύχησες... ή ήσουνα τυχερή, κερά Κατερίνα!

Κλέψε λοιπόν, έτοιμα, γραμμένα, που σε βοηθούν να κρατήσεις στίγμα Στάσεων, των όσων θα ήθελες να πεις, σ' αυτή την ζωή και δεν πρόλαβες, νομίζεις, γιατί δεν είσαι Θεός, και ποτέ, δεν μπορείς να ξέρεις, ποιες είναι οι Βουλές Του!

Κάνε κι ένα μπλογκ, εύκολο σού είναι, πια, κι ας μείνει, να αιωρείται στον αέρα, με τις όποιες σημειώσεις σου...

Αν ήσουνα "κάτι" παραπάνω και είχε ισχύ η δύναμή σου, κι αν είχες χρόνο και χώρο, θα έκανες μια εκδήλωση, έναν διαγωνισμό, ένα "κάτι", με κέντρο αυτόν τον τίτλο, για να δεις και να κρατήσεις, τις  σκέψεις των άλλων ανθρώπων, κάπου κοντά... στο γόνατο... όπου και το πρώτο ανθρώπινο σωματικό λύγισμα...

Αδυναμία ή Προσευχή;

Φόρτιση ή ξεφόρτιση "μπαταρίας";

Ας είναι!

Θα σηκωθώ!

Να κρύψω τα "κλεμμένα", σαν τα πεινασμένα σκυλιά... που προνοούν, δαμάζοντας την πείνα τους, κάνοντας κουμάντο, για το άγνωστο ΄και καθόλου βέβαιο, Αύριό τους!...

ΕΔΩ, η ΣΤΑΣΗ, ώρα 10 και 02, π.μ. 27/7/2016, του Αγίου Παντελεήμονος, Μεγάλη η Χάρις ΤΟΥ, και πάω, αμέσως, να την προλάβω, μη χάσω... το όποιο όχημα, ακόμα και αν είναι, γαϊδουράκι....

***

ΥΓ. ΤΙ ΘΑ ΧΑΡΙΖΑ;
ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΖΕΨΩ ΤΑ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ, ΣΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ BLOG, ΚΙ ΕΚΕΙ Ο ΑΕΡΑΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΘΑ ΨΗΦΙΖΕ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ (για 'κείνον, για μένα θα "μετρούσε" η συμμετοχή και ο "πλούτος" που θα τρέχαν οι πηγές... απ' όπου κι αν προέρχονταν, είτε από βουνά, είτε από λαγκάδια...)

***
Υγ2 Στο γόνατο γράφω, ο νεροχύτης που μυρίζει ψαρίλα, περιμένει, ως πότε, άγνωστον!

***
Ο Μη γενόμενος Διαγωνισμός   Γονάτου... αρχίζει.

***

γόνατο

Flag of Greece.svg Ελληνικά (el) [επεξεργασία]

πτώσηενικόςπληθυντικός
ονομαστικήγόνατογόνατα
γενικήγονάτουγονάτων
αιτιατικήγόνατογόνατα
κλητικήγόνατογόνατα
Λόγια γενική ενικού και του γόνατος
από το αρχαίο γόνυ

Nuvola apps bookcase.png Ετυμολογία [επεξεργασία]

γόνατο < μεσαιωνική ελληνική γόνατον < γόνατα (πληθυντικός του γόνυ)

Nuvola apps edu languages.png Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /ˈɣɔ.na.tɔ/

Open book 01.svg Ουσιαστικό[επεξεργασία]

γόνατο ουδέτερο
  1. η άρθρωση μεταξύ του μηρού και της κνήμης

Εκφράσεις[επεξεργασία]

Nuvola apps noatun.png Συγγενικές λέξεις[επεξεργασία]


Καλό σου Ταξίδι, Γεωργία!...

Γεωργία Αποστόλου: Τα τελευταία γενέθλια και το σπαρακτικό μήνυμα

Κυριακή 19 Ιουνίου 2016, 11:00
Γεωργία Αποστόλου: Τα τελευταία γενέθλια και το σπαρακτικό μήνυμα
Η ηθοποιός Γεωργία Αποστόλου, μπορεί  να έφυγε από τη ζωή στα 43 της χρόνια μετά από ανακοπή καρδιάς,ο πόνος  όμως παραμένει βουβός για τα μέλη της οικογένειας της.
   


Ωστόσο ένας πολύ δικός της άνθρωπος θρηνεί για την απουσία αυτή, ο συνάδελφος της και κολλητός της φίλος Ανδρέας Κωνσταντινίδης, μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook, δημοσιεύει φωτογραφίες από τα τελευταία της γενέθλια αξέχαστης Ζέτας, όπως της άρεσε να την αποκαλούν οι κοντινοί της άνθρωποι .


Συναισθήματα που αν και αποτυπωμένα στο χαρτί είναι αληθινά. Ο Ανδρέας Κωνσταντινίδης ξετυλίγει όλα αυτά που νιώθει, για την Γεωργία που έφυγε τόσο γρήγορα .

Ένα μήνυμα που πραγματικά, ραγίζει καρδιές...