...Κι ήρθε η μέρα, που έπρεπε να απαντήσω, όχι!
...Κι ας ήταν για μένα, χρόνια, ποθούμενο όνειρο!
Όχι;
Γιατί;
Γιατί... τώρα πια, ξέρω τι δεν θέλω!
Έμαθα, αφού έπαθα!
Και ναι, πρέπει να μάθεις κάποτε, να λες: "ΟΧΙ", πρώτα στους δικούς σου ανθρώπους και μετά στους ξένους!
Όσο κι αν πονάει!
... Ναι, να μείνει η στιγμή και η μέρα.
...Κι ας ήταν για μένα, χρόνια, ποθούμενο όνειρο!
Όχι;
Γιατί;
Γιατί... τώρα πια, ξέρω τι δεν θέλω!
Έμαθα, αφού έπαθα!
Και ναι, πρέπει να μάθεις κάποτε, να λες: "ΟΧΙ", πρώτα στους δικούς σου ανθρώπους και μετά στους ξένους!
Όσο κι αν πονάει!
... Ναι, να μείνει η στιγμή και η μέρα.
Πέρασε, μπορώ να το γράψω, τώρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧθες, δηλαδή στις 6 Αυγούστου, ήταν του Σωτήρος.
Η πρόταση ήταν να πάμε απόγευμα-βραδάκι στο χωριό, με φίλο, για μπάνιο, φαγητό, λίγο ύπνο και να γυρίσουμε στις 4 ξημέρωμα!
Είπα ΟΧΙ, γιατί δεν θα προλάβαινα αυτά που ήθελα εγώ!
Ήθελα αγρυπνία στην Σωτήρα, να ποτίσω τα λουλούδια μου, να σκουπίσω την αυλή μου, προτίμησα να πάνε μόνοι τους και να περάσουν καλά!
Εμ! Αφού δεν μπορώ να είμαι Τιραμόλας, πια, να ευχαριστηθούν οι άλλοι, να ευχαριστηθώ κι εγώ, μαθαίνεις να λες και ΟΧΙ!
Ευτυχώς, ο Χριστός είναι παντού, τα λουλούδια μου τα είχαν ποτίσει, οι άντρες πέρασαν καλά, ΟΛΑ ΚΑΛΑ!
Η συννενόηση είναι το παν!
Γερνάω, αλλά μαθαίνω, πως να ζω, καλύτερα!
Ποτέ δεν είναι αργά!