Αξιωματικός της Λεγεώνας της
Τιμής, Ταξιάρχης των Τεχνών και των Γραμμάτων, Τάγμα της Αξίας για τις
Τέχνες και Επιστήμες, Κρατικό Βραβείο της Αυστρίας για την Ευρωπαϊκή
Λογοτεχνία, Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής
Δημοκρατίας της Γερμανίας με αστέρα, Βραβείο Πριγκίπισσα της Αστουρίας
για την Επικοινωνία και την Ανθρωπιστική Δράση (), Pour le Mérite, Επίτιμο διδακτορικό (), Επίτιμο διδακτορικό (), Επίτιμο διδακτορικό (), Prix Médicis for foreign literature () και Βραβείο Στρέγκα ()
Ο Ουμπέρτο Έκο (ιταλ.: Umberto Eco, 5 Ιανουαρίου1932 - 19 Φεβρουαρίου2016[1]) ήταν Ιταλόςσημειωτιστής, δοκιμιογράφος, φιλόσοφος, κριτικός λογοτεχνίας και μυθιστοριογράφος.
Από το 1975 κατείχε την έδρα του Καθηγητή Σημειωτικής στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια, ενώ από το 1988 ήταν πρόεδρος του Διεθνούς Κέντρου Μελετών Σημειωτικής στο Πανεπιστήμιο του Σαν Μαρίνο.
Ήταν συγγραφέας πολλών μελετών και δοκιμίων, που έχουν μεταφραστεί και
εκδοθεί σε πολλές γλώσσες ανά τον κόσμο. Το πρώτο του βιβλίο εκδόθηκε το
1965, ενώ το 1980 εκδόθηκε το πρώτο του μυθιστόρημα (Το όνομα του Ρόδου), που τιμήθηκε με το βραβείο Strega (1981), και το Medicis Etranger (βραβείο που δίνεται στον καλύτερο ξένο λογοτέχνη στην Γαλλία) το 1982.
Λέγεται ότι το επώνυμο Έκο είναι το αρκτικόλεξο των λατινικών λέξεων Ex Coelis Oblatus, που σημαίνει «θεϊκό δώρο»[2].
Ο Έκο γεννήθηκε στην Αλεσσάντρια του Πιεμόντε το 1932. Με την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου
ο Έκο και η μητέρα του μετακόμισαν σε ένα χωριό στα βουνά του ιταλικού
βορρά. Εκεί ο μικρός Ουμπέρτο παρακολουθούσε τις μάχες ανάμεσα στους
φασίστες και στους παρτιζάνους με ανάμεικτα συναισθήματα - συνεπαρμένος
μεν από τη δράση, αλλά και εν μέρει ευγνώμων που ήταν τόσο πολύ μικρός
για να αναμειχθεί. Ο ίδιος θυμάται εκείνη την εποχή «σαν ένα μικρό γουέστερν.
Αυτοί οι λόφοι είναι στη μνήμη μου το θέατρο των στρατιωτικών
επιχειρήσεων, στις οποίες ήμουν αυτόπτης μάρτυρας, στην ηλικία των 12
ετών».
Μετά τις πιέσεις του πατέρα του, πήγε να σπουδάσει Νομική στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο,
αλλά εγκατέλειψε αυτόν τον τομέα και ακολούθησε σπουδές Μεσαιωνικής
Φιλοσοφίας και Λογοτεχνίας. Έγινε διδάκτορας Φιλοσοφίας το 1954,
ολοκληρώνοντας τη διατριβή του για τον Θωμά Ακινάτη.
Αυτό το θέμα αποτέλεσε και το αντικείμενο του πρώτου του βιβλίου
«Ζητήματα αισθητικής στον Θωμά Ακινάτη». Στη διάρκεια των σπουδών του ο
Έκο έπαψε να πιστεύει στον Θεό και εγκατέλειψε την Καθολική εκκλησία[3][4]
Μετά τις σπουδές άρχισε την ενασχόλησή του με τη δημοσιογραφία και,
παράλληλα, δέχθηκε την θέση του Διευθυντή Πολιτιστικού Προγράμματος στην
Κρατική Ιταλική Τηλεόραση (RAI).
Αυτή η θέση του έδωσε την ευκαιρία να δει την κοινωνία μέσα από τα
μάτια των ΜΜΕ, που τότε μονοπωλούνταν και ελέγχονταν από την κυβέρνηση.
Το 1959 ο Έκο έχασε τη δουλειά του στη RAI, γεγονός που δεν τον
ενόχλησε ιδιαίτερα, γιατί έτσι βρήκε χρόνο για να ασχοληθεί περισσότερο
με το γράψιμο και τις διαλέξεις. Με το δεύτερο βιβλίο του («Τέχνη και
κάλλος στην αισθητική του Μεσαίωνα») απέδειξε στον πατέρα του ότι βρήκε
τον δρόμο του στη ζωή (και τη δουλειά που του ταίριαζε) μέσα από τη
λογοτεχνία.
Τον ίδιο χρόνο έγινε γενικός επιμελητής του μη λογοτεχνικού τομέα του
εκδοτικού οίκου Bompiani στο Μιλάνο και άρχισε να γράφει τη στήλη
«Diario Minimo» («ελάχιστο ημερολόγιο») στην εφημερίδα «Il Verri». Μέσα
από τη στήλη αυτή οι απόψεις του για την γλωσσολογία
και την κοινωνική πραγματικότητα μπήκαν στα σπίτια των Ιταλών. Μέσα από
τη στήλη αυτή άρχισε να εστιάζει το ενδιαφέρον του και να εκλεπτύνει
τις απόψεις του στη σημειολογία.
Με τα ακαδημαϊκά γραπτά του ο Έκο εστιάζει στη σημειολογία και στις
επιπτώσεις της στην κοινωνία. Μελέτησε σε βάθος τις κοινωνίες από τον Μεσαίωνα
ως σήμερα και τα κοινά στοιχεία ανάμεσα στις γλώσσες, στα σύμβολα και
στην κοινωνική ανάπτυξη. Έγραψε δεκάδες δοκίμια («Πώς γίνεται μια
διπλωματική εργασία», «Μεταξύ ψεύδους και ειρωνείας», «Κήνσορες και
θεράποντες» (πρωτότυπος τίτλος στα ιταλικά «apocalittici e integrati»),
«Ο υπεράνθρωπος των μαζών», «Θεωρία της σημειωτικής», «Η Αποκάλυψη του
Ιωάννη», «Πέντε ηθικά κείμενα», «Δεύτερο ελάχιστο ημερολόγιο», «Η
ποιητική του Τζέιμς Τζόις»,
«Τι πιστεύει αυτός που δεν πιστεύει» κ.ά.), ενώ παράλληλα συνεργάστηκε
με πολλές εφημερίδες. Ό,τι δεν είναι ατομικό και παίρνει πολιτικό
χαρακτήρα (πολιτικό, με την έννοια της ενασχόλησης με τα κοινά, όχι
κομματικό) ήταν αντικείμενο που τον ενδιέφερε και το μελετούσε. Τα
αποτελέσματα των μελετών αυτών ήταν που δημοσίευε σε εφημερίδες και
περιοδικά. Η ευρύτητα των θεμάτων με τα οποία ασχολήθηκε του χάρισαν το
προσωνύμιο "tuttografo" (= παντογράφος)[5]
Από το 1962 ως το τέλος του 1970 ο Έκο ανέπτυξε τη δική του θεωρία στη σημειολογία. Το 1965 εξελέγη καθηγητής Οπτικών Επικοινωνιών στη Φλωρεντία και το 1966 μετακόμισε στο Μιλάνο,
όπου και έγινε καθηγητής της Σημειολογίας στο εκεί πολυτεχνείο. Το
ακαδημαϊκό του ενδιαφέρον άρχισε να στρέφεται στις πολιτιστικές μελέτες
και άρχισε να ερευνά τον ρόλο της γλώσσας και της λογοτεχνίας στην
κοινωνία, καθώς και την επίδραση της κοινωνίας στη λογοτεχνία και τη
γλώσσα. Το 1971 το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια του προσέφερε τη θέση του
Τακτικού Καθηγητή της Σημειολογίας. Το 1974 ο Έκο οργάνωσε τον Διεθνή
Σύνδεσμο Σημειολογικών Μελετών.
Οι μεγάλες αλλαγές που έφερε η δεκαετία του 1970 στην ιταλική
κοινωνία επηρέασαν και τα γραπτά του Ουμπέρτο Έκο. Άρχισε, λοιπόν, να
γράφει μυθιστορήματα (Το όνομα του Ρόδου - 1980, Το Εκκρεμές του Φουκώ - 1988, Το νησί της προηγούμενης μέρας - 1994, Μπαουντολίνο - 2001, Η μυστηριώδης φλόγα της βασίλισσας Λοάνα - 2006, Το κοιμητήριο της Πράγας - 2010, Το φύλλο μηδέν-
2015). Όταν έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα «Το όνομα του Ρόδου», οι
εκδότες του υπολόγιζαν τις πωλήσεις γύρω στα 30.000 αντίτυπα. Δεν
φαντάζονταν ποτέ τις πωλήσεις 9.000.000 αντιτύπων που σημείωσε τελικά το
βιβλίο παγκοσμίως, κάνοντας τον συγγραφέα γνωστό στον εξωακαδημαϊκό
κόσμο.
Ο Έκο γνώριζε άπταιστα πέντε γλώσσες, μεταξύ των οποίων αρχαία ελληνικά και λατινικά,
τις οποίες χρησιμοποιούσε πολύ συχνά στα βιβλία του, επιστημονικά και
λογοτεχνικά. Από την αρχή της καριέρας του έως τον θάνατό του κέρδισε
πολλές τιμητικές διακρίσεις και είχε δεκάδες εκδοτικές επιτυχίες. Ζούσε
με τη γυναίκα του και τα δύο παιδιά τους, άλλοτε στο σπίτι του στο
Μιλάνο (ένα δαιδαλώδες διαμέρισμα με βιβλιοθήκη 30.000 βιβλίων[6] ) και στο εξοχικό του στο Ρίμινι (ένα τεράστιο κτήμα του 17ου αιώνα, στο οποίο παλιά στεγαζόταν ένα σχολείο Ιησουιτών).
Ο Έκο ήταν έντονα πολιτικοποιημένος και αριστερός,
με φανερή συμπάθεια στα αριστερά κόμματα. Παρόλα αυτά ποτέ δεν είχε
ενταχτεί σε κανένα κόμμα, δείγμα της αδογμάτιστης και αδούλωτης
προσωπικότητάς του.[7][8] περισσότερα στην πηγή
Καθώς η 88η τελετή απονομής των βραβείων
Όσκαρ πλησιάζει, το ellines.com κάνει μια μικρή αναδρομή στις στιγμές
που Έλληνες είχαν την τιμή να προταθούν για ένα χρυσό αγαλματίδιο ή
ακόμα καλύτερα είχαν την δυνατότητα να αποκτήσουν το Όσκαρ! Η βραδιά της
28ης Φεβρουαρίου θα είναι όπως κάθε χρόνο εντυπωσιακή και ελπίζουμε ένα
τουλάχιστον αγαλματίδιο να καταλήξει σε ελληνικά χέρια, καθώς ο
ελληνικής καταγωγής σκηνοθέτης του Mad Max, Γιώργος Μιλιώτης είναι
υποψήφιος.
Ο γάτος-πρόσφυγας που ταξίδεψε από το Ιράκ στη Λέσβο
ΞΑΝΑΒΡΗΚΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΕΤΡΑΜΗΝΗ «ΟΔΥΣΣΕΙΑ»
Η απίθανη ιστορία του συγκίνησε και κινητοποίησε χιλιάδες ζωόφιλους σε όλο τον κόσμο.
Ο Κουνκούς , ο κατάλευκος φουντωτός γάτος-πρόσφυγας από το Ιράκ, που
ξαναβρήκε την οικογένειά του έπειτα από μια τετράμηνη «oδύσσεια» από τη
Μοσούλη ως τη Νορβηγία, έγινε άθελά του το τετράποδο- σύμβολο του
προσφυγικού δράματος στην Ευρώπη, αλλά και παράδειγμα ανιδιοτελούς
προσφοράς εθελοντών που τον βρήκαν στη Λέσβο, τον περιέθαλψαν και τον
επανέφεραν στην αγκαλιά της οικογένειάς του.
Η οικογένεια των Ιρακινών -η μητέρα με τα πέντε της παιδιά- έφυγε
από τη Μοσούλη το περασμένο φθινόπωρο, προκειμένου να ξεφύγει από τα
χέρια των τζιχαντιστών. Μαζί πήραν και τον Κουνκούς μέσα σε ένα φορητό
κλουβάκι μεταφοράς κατοικιδίων. Στις αρχές Νοεμβρίου του 2015 έφτασαν
στα τουρκικά παράλια απέναντι από τις βόρειες ακτές της Λέσβου και με
πλαστική βάρκα πέρασαν στη Σκάλα Συκαμινιάς. Ηταν η εποχή της μεγάλης
έξαρσης της προσφυγικής κρίσης και το νησί βρισκόταν σε κατάσταση
συναγερμού. Λίγες μέρες πριν είχαν συμβεί τα απανωτά πολύνεκρα ναυάγια,
ενώ οι πρόσφυγες αποβιβάζονταν κατά χιλιάδες στις ακτές.
Κατά την αποβίβαση από τη βάρκα επικράτησε αναστάτωση, το κλουβάκι
άνοιξε και ο γάτος έφυγε τρομαγμένος, με αποτέλεσμα να χαθεί. Η
οικογένεια τον αναζήτησε χωρίς αποτέλεσμα και υποχρεώθηκε να αναχωρήσει
απαρηγόρητη χωρίς αυτόν.
Λίγες μέρες μετά, ξένοι εθελοντές βρήκαν το κατάλευκο τετράποδο, που
με το φουντωτό του τρίχωμα ξεχώριζε από τα άλλα γατιά, να περιφέρεται
τρομαγμένο στους δρόμους της Σκάλας Συκαμινιάς. Η Αμερικανίδα Εϊμι
Σροντς τον περιέθαλψε και τον μετέφερε στον ξενώνα όπου διέμενε. Τον
βάπτισε Δία, ενώ μαζί με την ομοεθνή της Ασλεϊ Αντερσον και άλλους
εθελοντές άρχισαν να αναζητούν τρόπους επαναφοράς του ζώου στην
οικογένειά του.
«Επανένωση για τον Δία»
«Κίνησαν γη και ουρανό για να τον σώσουν. Ηταν πολύ συγκινητική η
προσπάθειά τους. Δεν το πίστευα όταν μου τηλεφώνησαν για να μου πουν πως
βρέθηκε η οικογένεια και χάρηκα πολύ που συνεισέφερα κι εγώ λίγο σ'
αυτό», είπε στο «Εθνος» ο ιδιοκτήτης του ξενώνα, Ιγνάτιος Καζαντζόγλου, ο
οποίος φιλοξένησε τον Δία για μία εβδομάδα, όταν οι εθελόντριες έπρεπε
να φύγουν.
Οι Αμερικανίδες τύπωσαν αφίσες στα αγγλικά και στα αραβικά (με τη
συνδρομή μιας ιδιοκτήτριας pet shop στη Συρία), ενώ άνοιξαν ομάδα στο
Facebook, με τίτλο «Επανένωση για τον Δία» (Reunite Dias), στην οποία
έγιναν μέλη πάνω από 5.000 άτομα και συνεισέφεραν συνολικά 1.500 δολάρια
για τις ανάγκες περίθαλψης και μεταφοράς του γάτου.
Μια γυναίκα από το Βερολίνο προσφέρθηκε να γίνει ανάδοχος του Δία,
μέχρι να βρεθεί η οικογένειά του. Κτηνίατρος στην Καλλονή εξέδωσε το
απαραίτητο «διαβατήριο» και στις αρχές του χρόνου ο γάτος ταξίδεψε στη
γερμανική πρωτεύουσα.
Στα μέσα Φεβρουαρίου ήρθαν τα καλά νέα από τη Νορβηγία, όπου είχε
εγκατασταθεί η οικογένεια και έμαθε μέσω τρίτων για την εκστρατεία. Η
αναγνώριση έγινε μέσω Skype, στο σπίτι μιας γειτονικής οικογένειας
Νορβηγών. Ο Δίας άκουγε στο όνομα Κουνκούς και την περασμένη Πέμπτη
ταξίδεψε για το Οσλο. Η επανένωση με την οικογένεια, που καλύφθηκε από
τα νορβηγικά ΜΜΕ, είχε μόνο δάκρυα χαράς. «Η επιστροφή του Κουνκούς μάς
δίνει ελπίδα στο νέο μας ξεκίνημα», είπε η ευτυχής μητέρα.
RefugeesWelcome – Δείτε όλες τις ομάδες αλληλεγγύης για τους πρόσφυγες, σε όλη την Ελλάδα [UPDATED]
H λίστα θα εμπλουτίζεται με πληροφορίες καθημερινά
Κάνουμε μια προσπάθεια να μαζέψουμε όλες τις συλλογικότητες και τις
ομάδες που δραστηριοποιούνται για να βοηθήσουν τους πρόσφυγες που
φτάνουν στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή.
Για οποιαδήποτε πληροφορία έχετε να μας δώστε, ό,τι μπορείτε να
συμβάλλετε για να βοηθήσετε, ότι έχετε να πείτε γενικά στείλτε μας ένα
μήνυμα στο facebook ή ένα mail στο mail@luben.tv.
Αγκαλιά (υποδοχή προσφύγων στη Μυτιλήνη)

Η συλλογικότητα του Παπα-Στρατή που απεβίωσε πριν λίγες μέρες, κάνει
εξαιρετική δουλειά στη Λέσβο. Ο τραπεζικός της λογαριασμός είναι:
Alpha Bank Iban: GR5401405990599002101026620
Στέκι μεταναστών

Το Κοινωνικό Κέντρο / Στέκι Μεταναστών στην οδό Τσαμαδού στα
Εξάρχεια λειτούργησε σαν σημαντικός φορέας αλληλεγγύης κατά την
συγκέντρωση των προσφύγων στο Πεδίο του Άρεως. Συγκεντρώνουν ακόμα
τρόφιμα και ρούχα, για ό,τι ανάγκες έχουν επικοινωνήστε μαζί τους.
Διεύθυνση: Τσαμαδού 13-15, Αθήνα
Τηλ: 210 3813928
stekimetanaston@yahoogroups.com
Κίνηση Απελάστε το Ρατσισμό

Πληροφορίες για συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης εδώ.
Help For Refugees In Molyvos

Διεθνής διαδικτυακή καμπάνια με αρκετά μεγάλη απήχηση στο Facebook.
Συγκεντρώνουν πόρους και είδη ανάγκης, ενημερωθείτε στη σελίδα τους:
Οι Γιατροί του Κόσμου πραγματοποιούν δράσεις αυτή τη στιγμή στη Χίο,
στα κέντρα κράτησης μεταναστών και αλλού. Ενημερωθείτε για τις δράσεις
τους και πώς μπορείτε να βοηθήσετε:
Κάνε μια δωρεά
Crowdfunding Lesvos Refugees

Crowdfunding προσπάθεια με αρχικό σκοπό να συγκεντρωθούν 1000
αγγλικές λίρες για νερό, τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης στη Λέσβο. Αυτή
τη στιγμή έχουν καταφέρει να συγκεντρώσουν 10.000 λίρες!
Ανεξάρτητη κίνηση πολιτών της Κω με τεράστια προσφορά στο νησί σε
τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης. Μπορείτε να τους βοηθήσετε
παρακολουθώντας την λίστα με όσα χρειάζονται και πηγαίνοντας τους
πράγματα.
Πληροφορίες εδώ.
Hot Meals & Basic Supplies for Unsheltered Refugees in Thessaloniki

Crowdfunding πρωτοβουλία από αλληλέγγυους/ες στην Θεσσαλονίκη. Είναι
πολύ κοντά στον στόχο τους, βοηθήστε τους να τον ξεπεράσουν:
Δωρεές εδώ.
Κοινωνικό Ιατρείο Φαρμακείο Αλληλεγγύης Δράμας

Την Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου στις 8:00 μ.μ. θα πραγματοποιηθεί έκτακτη
Συνέλευση του Κοινωνικού Ιατρείου Φαρμακείου Αλληλεγγύης στο ΚΙΦΑ (Αγ.
Σοφίας 1-πάνω από την τουλούμπα) για τον προγραμματισμό δράσεων σχετικά
με τους πρόσφυγες στην Ειδομένη. Πληροφορίες εδώ:
Δίκτυο Αλληλεγγύης Λέρου

Mε δικά τους λόγια:
Το Δίκτυο Αλληλεγγύης Λέρου είναι μια συλλογικότητα ανοικτή σε όλους
όσους εμπνέονται από την ιδέα της συλλογικής και έμπρακτης αλληλεγγύης,
σε μια εποχή κρίσης οικονομικής, κοινωνικής, ηθικής και πολιτικής.
Άνθρωποι νέοι και μεγαλύτεροι, διαφορετικών επαγγελμάτων και
διαφορετικών πολιτικών εντάξεων και πεποιθήσεων, όλοι και όλες εμείς,
που δημιουργήσαμε αυτό το δίκτυο το 2012, πιστεύουμε στην κοινωνική
αλληλεγγύη, στην αλληλοβοήθεια και στην ενεργοποίηση της κοινωνικής
διαθεσιμότητας, για την αντίσταση στη διαρκώς κλιμακούμενη βαρβαρότητα
που εκδηλώνεται σε πολλά επίπεδα.
Περισσότερες πληροφορίες στη σελίδα τους.
http://www.lsn.gr/
Εθελοντές Κιλκίς-Θεσσαλονίκης Σύροι Πρόσφυγες

Ομάδα υποστήριξης για τους πρόσφυγες της Ειδομένης από το Κιλκίς
αυτή τη φορά. Μπορείτε να βρείτε πληροφορίες για να στηρίξετε την
προσπάθεια τους εδώ:
Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών

Την Κυριακή 6 και 13 Σεπτέμβρη 11-5 κι ενώ θα πραγματοποιούνται οι
εγγραφές των μαθητών, των δασκάλων και της ομάδας γραμματειακής
υποστήριξης στο Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών, θα συλλεχθούν τα εξής
είδη, τα οποία ζήτησαν εθελοντές από τη Μυτιλήνη.
Ένα ενδιαφέρον βίντεο κάνει τον γύρο του διαδικτύου και τραβήχτηκε από ένα καταπράσινο λιβάδι.
Τίποτα ασυνήθιστο μέχρι που ο φωτογράφος αποτύπωσε από ψηλά το κάλεσμα
του βοσκού για να μπουν στο μαντρί.... «Οι κινήσεις των προβάτων, το
άδειασμα και το γέμισμα των δύο λιβαδιών μοιάζουν με κλεψύδρα που
δημιουργείται με φυσικό τρόπο στο έδαφος…», αναφέρει ο φωτογράφος Tim
Whittaker.
Τριπλάσιοι οι πρόσφυγες από τους ντόπιους στο Καστελόριζο
Τριπλάσιος αριθμός μεταναστών - προσφύγων από τους κατοίκους του
νησιού φιλοξενείται τις τελευταίες μέρες στο Καστελόριζο, γεγονός που
προβληματίζει έντονα την τοπική κοινωνία, αφού οι διακινητές βρήκαν
«πέρασμα» στο νησί.
O αριθμός των μεταναστών προσφύγων που βρίσκονται στο Καστελόριζο έφθανε
τους 740 συνολικά όταν το σύνολο των μονίμων κατοίκων δεν ξεπερνά τους
250 αυτή την εποχή.
Οι δυνάμεις επιτήρησης που υπάρχουν στην περιοχή είναι ελάχιστες, όπως
ελάχιστος είναι και ο αριθμός των λιμενικών και αστυνομικών που
υπηρετούν στο Καστελόριζο.
Μεταξύ των 740 προσφύγων που βρίσκονται στο νησί του Καστελόριζου, πάνω
από 300 είναι γυναίκες και παιδιά. Ο χώρος διαμονής δεν μπορεί να
φιλοξενήσει τόσο μεγάλο αριθμό προσφύγων, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι
αυτοί να βιώνουν πρωτόγνωρες καταστάσεις.
Ζωιδάκης Ο Παντελής ήταν ντροπαλός Χαμήλωνε τα μάτια αν του έλεγες κάτι καλό για εκείνον
Ο Νίκος Ζωϊδάκης, με μία συγκινητική μαντινάδα, αποχαιρέτησε τον καλό του φίλο και συνάδελφο, Παντελή Παντελίδη.
Ο
λυράρης με καταγωγή από την Κρήτη, εμφανίστηκε στην εκπομπή «Αλήθειες
με τη Ζήνα» λέγοντας μία μαντινάδα για τον αδικοχαμένο τραγουδιστή. «Πολλές
φορές και ο θάνατος μεγάλα λάθη κάνει, άλλοι τον περιμένουνε και άλλους
στον Άδη βάνει. Καλό Παράδεισο Παντελή» είπε φανερά ταραγμένος κάνοντας
τη Ζήνα Κουτσελίνη να ξεσπάσει σε κλάματα. πηγή
.....................................
Όσο καθυστερημένα κι αν μάθεις μια κακή είδηση, δεν μικραίνει το σοκ.
Αντιθέτως, μάλιστα.
"ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ", παληκάρι!
...Έχω λόγια, αλλά... αρνούνται να "λαλήσουν", όσο η "φλόγα", καίει.
Σιγή.
Παντελής Παντελίδης - Τα Σχοινιά Σου
Υγ. Κρατάω μόνο, το κελάηδισμα των πουλιών, τώρα και της νύχτας (12 και 10, ξημερώματα Παρασκευής) το πετάλισμα του αλόγου, στην άσφαλτο. Σύντομο και "σημαδιακό".
Όλη η πορεία της ζωής μου απέδειξε πιστεύω, ότι είμαι πολύ δυνατός! Και η
δύναμή μου έγκειται στο γεγονός ότι είμαι πολύ ψηλός (εξωτερικά και
εσωτερικά) και ως εκ τούτου, ως σήμερα στάθηκε αδύνατο για τους δημίους
των εξουσιαστών -αυτών που με καταπατούν, όπως καταπατούν τον Λαό και
την Πατρίδα μου- να φτάσουν τον πέλεκυ τόσο ψηλά, ώστε να με
αποκεφαλίσουν. Όπως το κάνουν για κάθε «υπήκοο» που έχει το θράσος να
εναντιωθεί στη θέληση των μεγάλων Αφεντικών της Μπανανίας.
Στα 1966 όπως ξέρετε, έκανα τον Μουσικό Αύγουστο στον Λυκαβηττό. Επί
έναν ολόκληρο μήνα, με 20.000 ακροατές κάθε βράδυ -μιας και η νεολαία
είχε σκαρφαλώσει στο λόφο που είναι πάνω από το θέατρο και είχε
πλημμυρίσει την πλατεία. Μεταξύ των τραγουδιών ήταν κι ένα που
αναφερόταν απαξιωτικά σε μια μεγάλη Αθηναϊκή εφημερίδα της εποχής
εκείνης που με χτυπούσε ιδιαίτερα! Και τότε ο μέγας ιδιοκτήτης της ήρθε
στο σπίτι μου για να με ικετεύσει να το αποσύρω ζητώντας μου χίλια
συγγνώμη.
Αργότερα, στην εποχή της Χούντας, υπήρχε ένας ανταποκριτής της Γαλλικής
εφημερίδας “Le Monde” ονόματι Marc Marceau, ο μόνος που επαινούσε
φανατικά τους νέους εξουσιαστές. Και τότε, από τη Ζάτουνα, του αφιέρωσα
ένα ολόκληρο τραγούδι, που το έπαιζαν όλοι οι ξένοι σταθμοί και στο
τέλος το τραγούδησε και ο Υβ Μοντάν σε δίσκο στα γαλλικά… Όταν βρέθηκα
στο Παρίσι στα 1970, λίγες μόνο μέρες μετά, δέχθηκα στο σπίτι μου την
επίσκεψη του Διευθυντή αυτής της εφημερίδας (που στην Γαλλία είναι
αληθινό καθεστώς), ο οποίος με ικέτευσε να το αποσύρω ζητώντας μου χίλια
συγγνώμη.
Σήμερα, με την πλήρη αποσιώπηση του άρθρου μου «Ώρα Μηδέν», (όπως και
όλων σχεδόν των άρθρων μου των τελευταίων ετών) από ΟΛΕΣ τις μεγάλες
Αθηναϊκές εφημερίδες και τα μεγάλα Κανάλια, αποφάσισα να συνθέσω ένα
ορατόριο, μέσα στο οποίο θα διακωμωδώ με θανατηφόρο χιούμορ και με το
όνομα και το επώνυμό τους όλους ανεξαιρέτως τους ιδιοκτήτες, διευθυντές
και αρχισυντάκτες των μεγάλων εφημερίδων και καναλιών, που θα είναι οι …
«ήρωες» αυτού του νέου έργου…
Αυτή θα είναι η άμυνά μου και συγχρόνως η εκδίκησή μου, γιατί γνωρίζω
καλά ότι όλοι αυτοί οι κύριοι δεν διστάζουν να πνίξουν τη φωνή ενός
συμπατριώτη τους εκτελώντας δουλικά τις εντολές ενός κρυφού ξένου
Διευθυντηρίου. Και μάλιστα τη φωνή κάποιου που κακοποιήθηκε στα
μπουντρούμια της Μπουμπουλίνας υπερασπιζόμενος την Δημοκρατία και την
Ελευθερία του Τύπου, που σήμερα έχει δυστυχώς χάσει τη μνήμη του.
Εγώ, ω θλιβεροί μου διώκτες, συμβαίνει να έχω συγκρουστεί με όλους τους
μέχρι σήμερα ισχυρούς εξουσιαστές που βρήκα μπροστά μου και που θέλησαν
να πνίξουν τη φωνή μου, τη φωνή της μουσικής μου, την σκέψη μου και τις
ιδέες μου. Οι πιο πολλοί απ’ αυτούς είναι σήμερα ξεχασμένοι σκελετοί και
όσοι δεν έχουν ξεχαστεί τελείως, αποτελούν θλιβερή ανάμνηση στα βάθη
της μνήμης του Λαού. Αντίθετα ο Λαός αυτός εξακολουθεί να αγαπά το έργο
μου και να εκτιμά την σκέψη και το ήθος μου, γιατί εξακολουθεί να με
βλέπει ακέραιο, με το κεφάλι ψηλά και στη θέση του, μιας και όπως είπα,
οι διώκτες μου είναι πολύ κοντοί για να με καρατομήσουν.
Θρήνος και οδύνη στο τελευταίο αντίο για τον κυβερνήτη - ΦΩΤΟ
Σε ιδιαίτερα φορτισμένο κλίμα συγγενείς, φίλοι και οι Ένοπλες Δυνάμεις αποχαιρέτησαν τον υποπλοίαρχο Αναστάσιο Τουλίτση, κυβερνήτη του ελικοπτέρου ΑΒ-212, ο οποίος έπεσε κατά την εκτέλεση του καθήκοντος, όταν το ελικόπτερο συνετρίβη σε απόκρημνη πλαγιά της Κινάρου, διεξάγοντας τακτικό παίγνιο, στο πλαίσιο της άσκησης ΑΣΤΡΑΠΗ 2/2016.
Το
φέρετρο ήταν σκεπασμένο
Βρέθηκε μια σπάνια παρτιτούρα του Μότσαρτ -Την είχε γράψει μαζί με τον Σαλιέρι
Ένα
μουσικό κομμάτι που είχαν γράψει από κοινού ο Αυστριακός συνθέτης
Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ και ο Ιταλός μουσικός Αντόνιο Σαλιέρι —στον
οποίο ο θρύλος αποδίδει τον θάνατο του πρώτου— ανακαλύφθηκε στην Πράγα.
Η παρτιτούρα, που θεωρείτο εδώ και πολλά χρόνια χαμένη,
Οι ευεργετικές για την υγεία ιδιότητες του μελιού έχουν επιβεβαιωθεί από πληθώρα ερευνών.
Το μέλι έχει αντιμικροβιακές, αντικαρκινικές και αντιοξειδωτικές
ιδιότητες. Σύμφωνα μάλιστα με τους ειδικούς, όσο πιο σκούρο χρώμα έχει,
τόσο πιο ισχυρό αντιοξειδωτικό είναι.
Σύμφωνα με Βρετανούς επιστήμονες, η υψηλή περιεκτικότητα του μελιού
σε σάκχαρα σε συνδυασμό με την παχύρρευστη μορφή του, το καθιστούν
αποτελεσματικό αντίπαλο των μικροβίων που παρουσιάζουν ανθεκτικότητα
στην αντιβίωση.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ στη Βρετανία και το
Πανεπιστήμιο Βαϊκάτο στη Νέα Ζηλανδία, κατέληξαν στο συμπέρασμα
Μια σπάνια δημόσια εμφάνιση με τον κατά 15 χρόνια νεότερο σύντροφό της Κρις Ραντάνοφ έκανε η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη.
O
φωτογραφικός φακός απαθανάτισε το ζευγάρι
Το ερωτικό παραστράτημα του Ρήγα Φεραίου- Του επιβλήθηκε πρόστιμο επειδή αποπλάνησε τη νεαρή υπηρέτρια της μητέρας του…
Ο
Ρήγας Φεραίος, ο εθνομάρτυρας και πρόδρομος της ελληνικής επανάστασης
του 1821, δεν παντρεύτηκε ποτέ ούτε είναι γνωστό αν είχε κάποιο μεγάλο
έρωτα στη ζωή του. Πιο πολύ από κάθε γυναίκα, ύμνησε την πατρίδα του και
την ελευθερία.
Όμως, ένα δικαστικό έγγραφο αποδεικνύει ότι
Η ελιά ή ελαιόδενδρο ή λιόδεντρο (επιστ. Ελαία, Olea) είναι γένος καρποφόρων δέντρων της οικογένειας των Ελαιοειδών (Oleaceae), το οποίο συναντάται πολύ συχνά και στην Ελλάδα. Ο καρπός του ονομάζεται επίσης ελιά και από αυτόν παράγεται το ελαιόλαδο. Η ελιά υπήρξε το σύμβολο της θεάς Αθηνάς.
Η ελιά είναι γνωστή από τους αρχαιότατους χρόνους, και πιθανότατα κατάγεται από το χώρο της ανατολικής Μεσογείου. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική παράδοση, πατρίδα της ελιάς είναι η Αθήνα και η πρώτη ελιά φυτεύτηκε από την Αθηνά στην Ακρόπολη.
Οι Έλληνες
ήταν ο πρώτος λαός που καλλιέργησε την ελιά στον ευρωπαϊκό μεσογειακό
χώρο. Την μετέφεραν είτε Έλληνες άποικοι είτε Φοίνικες έμποροι. Όπως
αναφέρει ο Πλίνιος, κατά το 580 π.Χ, ούτε το Λάτιο ούτε η Ισπανία ούτε η
Τύνιδα γνώριζαν
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ: Ούτε η χούντα δεν τόλμησε να παραδώσει το Αιγαίο στο ΝΑΤΟ...
Με μια πρωτοφανή κίνηση ενδοτισμού και υποτέλειας άνευ ιστορικού προηγουμένου, η κατοχική κυβέρνηση της χώρας παρέδωσε το σύνολο του Αιγαίου στο ΝΑΤΟ.
Κάτι που αρνήθηκαν όλες οι κυβερνήσεις να κάνουν από την εποχή της πρώτης ελληνοτουρκικής κρίσης τη δεκαετία του '60.
Μάλιστα, τον Ιούνιο του 1967 το αίτημα του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ να δοθούν στρατιωτικές διευκολύνσεις στο Ισραήλ για την διεξαγωγή του πολέμου εναντίον της Αιγύπτου, απορρίφθηκε ακόμη κι από την χούντα.
Η χούντα τότε φοβήθηκε τις αντιδράσεις του ελληνικού λαού
Ύπνος, αϋπνία και υπνωτικά φάρμακα και εκούσιος εγκλεισμός
Το άρθρο αυτό τράβηξε την προσοχή των ΜΜΕ. Ευχαριστούμε τη ΝΕΤ, τον
Μιχάλη Κεφαλογιάννη και τον Θανάση Τρομπούκη, πού στις 14-04-07, μας
έδωσαν την ευκαιρία, να παρουσιάσουμε τις βασικές αρχές χρήσης για τα
υπνωτικά φάρμακα, στην εμπομπή "Υγεία για όλους" της ΝΕΤ. Δείτε ένα
μικρό απόσπασμα από το βίντεο.
Υπάρχουν γύρω μας φυσικές και τεχνητές πηγές ακτινοβολίας και μάλιστα ορισμένες από αυτές είναι χρήσιμες και απαραίτητες, όπως αυτές που χρησιμοποιούνται στον τομέα της Ιατρικής.
Μια πηγή ακτινοβολίας που όλοι γνωρίζουμε είναι ο ιατρικός εξοπλισμός της ακτινογραφίας και της μαγνητικής τομογραφίας.
Ποιες είναι οι βασικότερες πηγές ακτινοβολίας γύρω μας και τι συμβαίνει
Για άλλες χρήσεις, δείτε: 
