Είναι Πέμπτη πρωί, ώρα 10 (υπολογιστή), ακριβώς, δεν κοίταξα καθόλου ειδήσεις, γιατί, μια φράση έχει κολλήσει στα μυαλά μου και θέλω να βρω την άκρη της...
Η φράση έλεγε:
"Σταμάτα να θεωρείς όλες τις συμπτώσεις, που ταυτόχρονα συμβαίνουν και μπορεί να τις "δει", χιλιάδες κόσμος, ότι μπορεί να είναι Σημάδια, μόνο και μόνο για σένα! Αυτό είναι εγωιστικό και άρρωστο."
Κάπως έτσι, ήταν η φράση, από λογικότατο, μορφωμένο και πολύ σύγχρονο άνθρωπο.
Ήταν νύχτα και η φωνή της λογικής του, σώπασε εμένα, (δεν απάντησα, το θεώρησα μάταιο, δε θα με καταλάβαινε), σώπασε η θάλασσα, σώπασε η ίδια η νύχτα, μόνο μια ηλεκτρική λάμπα που φώτιζε ένα μικρό παραθυράκι, επέμενε να τρεμοσβήνει, να παρατείνει το "τυχαίο", υπενθυμίζοντας σε μένα ότι "αργώ", ενώ στην παρέα φαινόταν το: "αδιαφορούμε για τον χρόνο που τρέχει, προκειμένου να καταλάβει ο ένας τον άλλον και να συνεννοηθούμε", γιατί, βρε αδελφέ, υπάρχει αποδεδειγμένη αγάπη!
Άκουσε κι άλλα η νύχτα, και κάποιοι που δούλευαν σ' αυτήν, περιμένοντας να βγάλουν το ψωμί τους, τίμια, περίμεναν, είχαν αυτιά και θέλοντας και μη, άκουγαν.
... Την αδύναμη φωνή και την φράση: "Σεβάσου αυτό που μού συμβαίνει, έχει ξεπεράσει κατά πολύ την έννοια σύμπτωση...", ίσως την άκουσαν, μόνο οι γλάροι κι ο συνομιλητής, κι ήταν μέρα, καταμεσήμερο.
Έτσι, σήμερα, ενώ θέλω να κάνω "κάτι" άλλο, (και ίσως πρέπει), θα καθυστερήσω, συγκεντρώνοντας ότι βρω από συμπτώσεις, πληροφοριακά.
Για μένα, έπαψε να ισχύει αυτή η λέξη, όσον αφορά συγκεκριμένο θέμα ζωής.
Αν θα μπορέσω και να το αποδείξω, δεν ξέρω.
Για να πω την αλήθεια μου, ούτε που με νοιάζει η απόδειξη.
Να με βρω, θέλω, να θυμηθώ θέλω, την ροή της ζωής μου, ώστε, εγώ η ίδια, να καταλάβω καλύτερα, τι δεν μετέφρασα σωστά και στην ώρα του... κι έτσι, μπέρδεψα την ολοκλήρωσή μου, ίσως και τον σκοπό μου, σ' αυτή τη ζωή.
Αυτά, σαν πρόλογος και να ξεφορτώσω το κόπυ, εδώ και μισής ώρας, σε άλλη ανάρτηση, με ετικέτα: Συμπτώσεις άλλων.
10 Μάρτης, 2016 και ώρα 10 και 30
Η φράση έλεγε:
"Σταμάτα να θεωρείς όλες τις συμπτώσεις, που ταυτόχρονα συμβαίνουν και μπορεί να τις "δει", χιλιάδες κόσμος, ότι μπορεί να είναι Σημάδια, μόνο και μόνο για σένα! Αυτό είναι εγωιστικό και άρρωστο."
Κάπως έτσι, ήταν η φράση, από λογικότατο, μορφωμένο και πολύ σύγχρονο άνθρωπο.
Ήταν νύχτα και η φωνή της λογικής του, σώπασε εμένα, (δεν απάντησα, το θεώρησα μάταιο, δε θα με καταλάβαινε), σώπασε η θάλασσα, σώπασε η ίδια η νύχτα, μόνο μια ηλεκτρική λάμπα που φώτιζε ένα μικρό παραθυράκι, επέμενε να τρεμοσβήνει, να παρατείνει το "τυχαίο", υπενθυμίζοντας σε μένα ότι "αργώ", ενώ στην παρέα φαινόταν το: "αδιαφορούμε για τον χρόνο που τρέχει, προκειμένου να καταλάβει ο ένας τον άλλον και να συνεννοηθούμε", γιατί, βρε αδελφέ, υπάρχει αποδεδειγμένη αγάπη!
Άκουσε κι άλλα η νύχτα, και κάποιοι που δούλευαν σ' αυτήν, περιμένοντας να βγάλουν το ψωμί τους, τίμια, περίμεναν, είχαν αυτιά και θέλοντας και μη, άκουγαν.
... Την αδύναμη φωνή και την φράση: "Σεβάσου αυτό που μού συμβαίνει, έχει ξεπεράσει κατά πολύ την έννοια σύμπτωση...", ίσως την άκουσαν, μόνο οι γλάροι κι ο συνομιλητής, κι ήταν μέρα, καταμεσήμερο.
Έτσι, σήμερα, ενώ θέλω να κάνω "κάτι" άλλο, (και ίσως πρέπει), θα καθυστερήσω, συγκεντρώνοντας ότι βρω από συμπτώσεις, πληροφοριακά.
Για μένα, έπαψε να ισχύει αυτή η λέξη, όσον αφορά συγκεκριμένο θέμα ζωής.
Αν θα μπορέσω και να το αποδείξω, δεν ξέρω.
Για να πω την αλήθεια μου, ούτε που με νοιάζει η απόδειξη.
Να με βρω, θέλω, να θυμηθώ θέλω, την ροή της ζωής μου, ώστε, εγώ η ίδια, να καταλάβω καλύτερα, τι δεν μετέφρασα σωστά και στην ώρα του... κι έτσι, μπέρδεψα την ολοκλήρωσή μου, ίσως και τον σκοπό μου, σ' αυτή τη ζωή.
Αυτά, σαν πρόλογος και να ξεφορτώσω το κόπυ, εδώ και μισής ώρας, σε άλλη ανάρτηση, με ετικέτα: Συμπτώσεις άλλων.
10 Μάρτης, 2016 και ώρα 10 και 30
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου