ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ Στίχοι: Κορίνα Καπτάνη Μουσική: Σπύρος Παπαβασιλείου Φίλα με, ξημερώνει και θα χωρίσουμε θα πάει ο καθένας όπου ανήκει σύμπτωση, μες τη ζωή μας να γνωρίσουμε σε μία νύχτα μία ήττα και μια νίκη
Συμπτώσεις, που σε κάνουν το παρών να ακυρώσεις συμπτώσεις, που σε κάνουνε αλλιώτικα να νιώσεις συμπτώσεις, που τραβάνε στη ζωή σου μια γραμμή κάτι συμπτώσεις που σου αλλάζουν τη ζωή σε μια στιγμή
Φίλα με, τελειώνει πια η παρένθεση κι ας πούμε ήταν όνειρο τυχαίο κράτα με, χάνονται όλα σαν ψευδαίσθηση σ' ένα ταξίδι πρώτο μα και τελευταίο
Συμπτώσεις, που σε κάνουν το παρών να ακυρώσεις συμπτώσεις, που σε κάνουνε αλλιώτικα να νιώσεις συμπτώσεις, που τραβάνε στη ζωή σου μια γραμμή κάτι συμπτώσεις που σου αλλάζουν τη ζωή σε μια στιγμή κάτι συμπτώσεις που σου αλλάζουν τη ζωή σε μια στιγμή ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟΣ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ *** Ώρα 10 και 37 π.μ. 10/3/16 Εδώ και ώρα, τρίζει ο ουρανός, από αεροπλάνα ή ελικόπτερα. Δε βγαίνω να δω, δε θέλω. Ούτε απόδειξη με μηχανή θα κρατήσω. Ήθελα να ακούσω το τραγούδι. Εδώ, να δεις, συμπτώσεις! Τί να γράψω; Θα ξεφύγω απ' τον χρόνο μου.
Να σημειώσω, μόνο, κάπου στις 9 και 30, πριν σηκωθώ απ' το κρεβάτι, με ξύπνησε το κάλπασμα του αλόγου και κράτησε και ώρα, λες και φορούσε καινούργια πέταλα, σήμερα!
*** η προσφυγιά κ.λ.π. επόμενο! κι ανατρίχιασα! Το ξέρω!
Δημήτρης Μητροπάνος Θα 'ρθουν κι άλλα πολλά Δίσκος: Εσύ λέγε με έρωτα
Στίχοι: Άγγελος Αξιώτης Μουσική: Σπύρος Παπαβασιλείου Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος
Και να 'τανε το τελευταίο το φαρμάκι που πίνω μου 'χει γίνει συνήθεια στη ζωή μου να δίνω
Θα 'ρθουν κι άλλα πολλά που θα γίνω θυσία δεν τ' αξίζεις αλλά σου 'χω αδυναμία Θα 'ρθουν κι άλλα πολλά που θα γίνω θυσία δεν τ' αξίζεις αλλά σου 'χω αδυναμία
Και να 'τανε το τελευταίο του καημού το ποτήρι που θα πιω μονορούφι για δικό σου χατίρι
Θα 'ρθουν κι άλλα πολλά που θα γίνω θυσία δεν τ' αξίζεις αλλά σου 'χω αδυναμία Θα 'ρθουν κι άλλα πολλά που θα γίνω θυσία δεν τ' αξίζεις αλλά σου 'χω αδυναμία Θα 'ρθουν κι άλλα πολλά που θα γίνω θυσία δεν τ' αξίζεις αλλά σου 'χω αδυναμία 10 και 44, θόρυβος αεροπλάνου, δυνατός, κι ο ουρανός σκοτείνιασε! Συννέφιασε κι η κουζίνα μου κι η ορατότητά μου...!
Το τραγούδι με την προσφυγιά που ακουγόταν, απ' το άνοιγμα διπλής καρτέλας, το έχασα. Δεν το βρίσκω, γιατί την έκλεισα. Τρίτο σκοτείνιασμα ουρανού και βγαίνω, σώπασαν και τα μουσικά μου!!!... Κι είχε τόσα, παρακάτω!
10 και 48, κι ο μπλόγγερ τα φέρνει καθέτως. Ας μείνουν.
Δημήτρης Μητροπάνος Θα 'ρθουν κι άλλα πολλά https://www.youtube.com/watch?v=rWvcko3YrUw
Να στριμώξω κι αυτή εδώ: http://aikaterinadespoti.blogspot.gr/2016/03/k.html
ΑπάντησηΔιαγραφή